Gemaakt door onze plaatselijke kleermaker Harrieke Himbergen. Ziet u het zich al voor u, in halflange, zondagse pof-boksen, zoiets als wat men nu een bermudabroek noemt, degelijk van stof, dat dan weer wel. In die gezellige jaren vijftig, als pa en moe de zondagsrust opzochten, de jeugd uitwaaierde naar alle windrichtingen, om na het lof in de Gertrudiskerk, van hun vrijheid te gaan profiteren. Alles wat nu ook nog aan kleine insecten rond kruipt en vliegt in Maarheeze en omgeving. Er liepen herten rond, je vond er padden, kikkers en hagedissen, libellen, hommels en bijen, en natuurlijk (Het moest niet muggen) MUGGEN. Vissen vangen, en wellicht heeft daar zo nu en dan, een paartje, elkander beter leren kennen. Hier hebben in het verleden vele Maarheezenaren hun vrije tijd wel eens doorgebracht. Uitmondend in een groot ven van het gebied “Den Aardbrand. Rond de tweede wereldoorlog en nog jaren daarna was het een stukje indrukwekkende natuur met zompige bodem, grassen bosschages en bomen, vooral berken. Als je over de A2 voorbij suist kijk je er heel snel overheen. Bij de buren, in dit geval Piet Rooijakkers in de tuin, vind je het enige plasje water dat er in de Aerdbrand nog te vinden is. De familie Mulder is er al langere tijd vertrokken, een braak stuk grond herinnert aan vergane jeugd van deze familie. Op de hoek van de boerderijen van voorheen de familie Mulder en van de familie Van Lendt. Aan de Rijksweg die parallel loopt aan de A2 richting Weert. Nog wel net op Brabantse bodem, behorende bij de gemeente Cranendonck onder Maarheeze. En waar kon je dat onvervalste stuk natuur in Maarheeze dan vinden?ĭen Aerdbrand was gelegen aan de grens van het Limburgse landschap Kempenbroek. Plusminus 4/5 hectaren groot, heb ik me laten vertellen. Het was een behoorlijk groot stuk natuur. Al het water dat er toen stond is helemaal opgedroogd. Het kleine busselke zoals ze hier zeggen, oftewel een groepje bomen, is het enige wat doet herinneren aan den Aartbrand (Erdbrand in het dialect).
Nu zie je er alleen nog maar de groene weiden met de koeien van Robbert van Lendt. Waarom niet? Omdat het al lang geen onvervalst stukje natuur meer is, zoals het in de vijftiger jaren nog wel was. Jongeren hebben er zelfs nog nooit van gehoord. De naam Aerdbrand zal menig oudere of van middelbare leeftijd uit Maarheeze wellicht nog iets zeggen.
0 kommentar(er)
